Herinneringen aan Annemarie terug

Annemarie met sigaret Annemarie achter de bar

Vlooienplaag
Foto's uit de Gert periode
Try for the sun (lied gezongen door Annemarie)

1954
Mijn herinneringen gaan terug naar 1954 of zo. Annemarie woonde in dezelfde straat en was net als ik, vier jaar. Ik heb met haar gespeeld toen mijn oom bij de familie van Ooy aan het klussen was. Ik kan me van Annemarie van die tijd niet zo veel herinneren, wel van haar oma. Die lag opgebaard in de zijkamer van het huis op de Valkstraat en die heb ik daar zien liggen toen ik als klein kind door het raam tuurde op zoek naar Annemarie. Dat maakte wel indruk.

1964
Later op de MMS zat ik in een heftig hockey groepje. Ik geloof dat het Anneke Strik was (kwam ik later ook weer in Eindhoven tegen) die zei dat Annemarie van Ooy weer terug zou komen. Ze was heel enthousiast. Ik had geen idee waar Annemarie heen was gegaan en wat ze al die jaren had gedaan. Ze bleek op Kostschool te zitten. Een wilde meid, kreeg ik de indruk en keek uit naar haar komst.
We werden vriendinnen.

Ik heb me aan haar geërgerd, ik heb naar haar opgekeken en veel van haar geleerd, ik heb haar bewonderd om haar taalvaardigheid, haar snelle en scherpe analyses, haar intelligentie en haar humor. We hebben samen heel veel plezier gehad in Oss en in de beginperiode in Eindhoven, toen we nog als vriendinnen naar buiten traden. Ik heb haar ook leren negeren als ze teveel op mijn allergieën zat. Als iemand zichzelf goed kende was het Annemarie wel. Ik hoef daar niets aan toe te voegen.

1969
Er was een tijd dat we alle twee in Den Bosch werkten. Ik werkte op een reclamebureau, vlak bij het station. Waar Annemarie werkte, weet ik niet meer. Op een keer spraken we af dat ze tussen de middag bij mij zou komen lunchen.
  • We hebben het goed afgesproken. Ik wacht. Het wordt steeds later. De lunchpauze is bijna om. Ik word steeds onrustiger en kijk regelmatig naar buiten. We zitten met het kantoor op de begane grond, meteen aan de straat. Ik ben maar vast begonnen met eten en zie een man langs komen met een wat opvallende tred. Hij waggelt en trekt met z'n rechter been. En jawel, meteen daarachter volgt Annemarie met dezelfde opvallende tred, wat waggelend met een slepend rechterbeen. Ik moet lachen en wacht tot ze binnenkomt. Dat gebeurt niet, ze komt niet binnen. Ik ga kijken, loop naar buiten en zie een eind verderop, in een gelijke cadans met een onbekende man, Annemarie uit het gezicht verdwijnen.-
Ik kan er nog altijd om lachen. Annemarie kon dat niet, die was verdwaald.

Hannie Boumans

up


Politieke Commune Huishouden De bewoners en ander volk kunst,muziek,sport,feesten,ontspannen en verder Annemarie het pand op zoek naar/presentielijst